یک ستاره در هفت آسمان: شک نکنید که این ماه خودمانست!

این کدام ماه است؟ کره‌ی ماه خودمان، ولی با رنگ‌های وارونه.
اینجا مقدارِ هر پیکسلِ مربوط به ناحیه‌های روشن و تاریک وارونه شده‌اند و با هم یک نمای رنگ زیف (کاذب) که یادآورِ یک تصویر نگاتیو سیاه و سفید است را پدید آورده‌اند.
با این همه، این یک تصویرِ رنگیِ وارونه است، تصویری که در آن، رنگ‌های خاموشِ ماه واقعی هستند ولی پیش از وارونه شدن، به روش دیجیتالی سیر (پررنگ) شده‌اند.
رگه‌های روشنی که از دهانه‌ی بزرگ تیکو بیرون زده‌اند و به طور معمول، در میان ساختارهای جنوبی (پایینی) ماه به آسانی دیده می‌شوند، اینجا مانند خط‌های سبز تیره‌ای دیده می‌شوند که از این دهانه‌ی برخوردیِ ۸۵ کیلومتری به بیرون کشیده شده‌اند.
دریاهای ماه هم که به طور معمول تیره‌رنگ دیده میشوند اینجا روشن و نقره‌ای به نظر می‌رسند.
این عکس در ساوتند-آن-سی در انگلستان گرفته شده.
از دید تاریخی، عکس‌های نجومی ثبت شده روی صفحه‌های عکاسی یکراست روی نگاتیوهای رنگ-وارونه بررسی می‌شدند زیرا این کار به چشم در شناساییِ جزییات کم‌نور کمک می‌کرد.