یک ستاره در هفت آسمان: پیدایش ستارگان در سحابی عقاب

ستارگان در چه جاهایی ساخته می‌شوند؟
یکی از این جاها، منطقه‌های ستاره‌سازی به نام "گویچه‌های گازی تبخیرشونده" (اِگ‌ها، EGGs) هستند که دارند کم کم در نوکِ این ستون غول‌آسای گاز و غبار در سحابی عقاب (ام۱۶) پدیدار می‌شوند.
اگ‌ها منطقه‌های چگالی از عمدتا گازِ مولکولی هیدروژن هستند که با گذشت زمان تکه تکه شده، دستخوش رمبش گرانشی می‌شوند و ستارگانی را می‌سازند.
نور داغ‌ترین و درخشان‌ترینِ این ستارگان نوکِ ستون را داغ می‌کند و باعث تبخیر و گراکندگی گاز و غبارهای بیشتر می‌شود- و بدین گونه اگ‌ها و ستارگان جوانِ بیشتری نمایان می‌شوند.
این تصویر را در آغاز، تلسکوپ زمین‌گردِ فضایی هابل در سال ۲۰۱۴ با نوردهیِ بیش از ۳۰ ساعته گرفته بود و اکنون یک بازپردازشِ دیجیتالی با نرم‌افزار نوین از آن را می‌بینیم که به دست داوطلبانی کارآزموده در آرژانتین انجام شده است.
تا ۱۰۰ هزار سال دیگر، ستارگان نوزاد کم کم ستون‌های پیدایشِ خود را نابود می‌کنند- البته اگر پیش از آن یک انفجار ابرنواختری نابودشان نکرده باشد.