یک ستاره در هفت آسمان: حباب هابل

ستارگان بزرگ حباب‌هایی را [پیرامون خود] باد می‌کنند.
آنچه در این تصویر می‌بینید شاید پرآوازه‌ترین حبابِ ستاره‌ای، ان‌جی‌سی ۷۶۳۵ باشد که به نام ساده‌ی سحابی حباب هم شناخته می‌شود.
این حباب با قطر ۷ سال نوری، شاید ظریف به نظر برسد ولی کارکردِ فرآیندهای خشنی را نمایش می‌دهد.
بالا، سمت چپِ مرکز حباب یک ستاره‌ی داغ از رده‌ی او جای دارد که صدهاهزار برابر درخشان تر و حدود ۴۵ بار پرجرم‌تر از خورشید ماست.
این ستاره با بادهای ستاره‌ایِ توفنده و پرتوهای نیرومندش با پس زدن گازهای برافروخته، این ساختار درخشان حباب-مانند را در میان ابر مولکولیِ چگال‌ترِ پیرامون خود پدید آورده.
سحابی فریبنده‌ی حباب و ابرهای همراهش با فاصله‌ی ۷۱۰۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی زیبای خداوند اورنگ (ذات‌الکرسی) دیده می‌شوند.
این تصویر پروضوح و وسوسه‌انگیز از این حباب کیهانی یک بازپردازش پیوندی از داده‌های پیشینِ تلسکوپ فضایی هابل است.