یک ستاره در هفت آسمان: پروانه سرخ

چیزی که در این تصویر فروسرخ تلسکوپ فضایی اسپایتزر ناسا مانند یک پروانه‌ی سرخ در فضا دیده می‌شود در واقع پرورشگاهی برای صدها بچه‌ستاره است.

نام رسمی این پروانه "دبلیو۴۰" (وسترهاوت ۴۰) است و یک سحابی‌ست- ابر غول‌پیکری از گاز و غبار در فضا که ستارگان می‌توانند در آن ساخه شوند. "بال‌ها"ی این پروانه حباب‌های غول‌پیکری از گاز داغ میان‌ستاره‌ای هستند، گازهایی که از داغ‌ترین و بزرگ‌ترین ستارگانِ این منطقه به بیرون می‌وزد.

موادی که بال‌های دبلیو۴۰ را ساخته از خوشه‌ی انبوهی از ستارگان که در میان دو بالِ درون تصویر جای دارد بیرون زده. داغ‌ترین و بزرگ‌ترین ستاره‌ی این خوشه با نام "دبلیو۴۰ آی‌اراس ۱ای" نزدیک مرکز خوشه است.

دبلیو۴۰ حدود ۱۴۰۰ سال نوری از خورشید دور است، تقریبا در همان فاصله‌ی سحابی نام‌آشنای شکارچی، هر چند که جدایی این دو در آسمان تقریبا به ۱۸۰ درجه می‌رسد.

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان: