احتمالا دنباله‌دارهای بیگانه هم مانند دنباله‌دارهای منظومه خودمان ساخته می‌شوند
* مشاهده و بررسی دنباله‌دارهایی که به گرد ستاره‌ی "بتا سه‌پایه" می‌گردند دامنه‌ی اندازه‌های آنها را نشان داده، چیزی که می‌گوید آنها احتمالا از راه رشته‌ای از برخوردها پدید آمده‌اند، درست مانند دنباله‌دارهایی که به گرد خورشید خودمان می‌گردند.
 |
| برداشت هنری از دنباله‌دارهای پیرامون ستاره‌ی بتا سه پایه. اندازه ی بزرگ تر |
دنباله‌دارهای دیگر جاهای کیهان می‌تواننند به گونه‌ی چشمگیری همانند دنباله‌دارهای سامانه‌ی خورشیدی خودمان باشند. نخستین سنجشِ انجام شده روی اندازه‌ی هسته‌ی فرادنباله‌دارها (توده‌های سنگ و یخ که بدنه‌ی اصلی دنباله‌دارها را می‌سازد) نشان می‌دهد که آنهایی که به گرد ستارگان دوردست می‌گردند هم احتمالا به همان شیوه‌ی دنباله‌دارهای پیرامون خورشید ساخته شده‌اند.
نخستین فرادنباله‌دارهای یافته شده در سال ۱۹۸۷ به گرد ستاره‌ای به نام بتا سه پایه (β Pictoris) در فاصله‌ی ۶۳ سال نوری زمین ردیابی شدند. الان لوکاوالیه دوزتان از دانشگاه سوربن در فرانسه به همراه همکارانش تصویرهای تازه‌ای را که ماهواره‌ی پیمایش فراسیاره‌های گذران (تس، TESS) از بتا سه‌پایه گرفته بود را بررسی کرده و بزرگیِ (اندازه‌ی) هسته‌های "دنباله‌دارهای آن را برآورد کردند.
آنها دریافتند که دامنه‌ی قطر این دنباله‌دارها میان ۳ تا ۱۴ کیلومتر است. این نخستین بارست که اندازه‌های دنباله‌دارهایی در ورای سامانه‌ی خورشیدی را اندازه می‌گیریم و می‌بینیم که نسبت دنباله‌دارهای هر اندازه، با [نسبت و] پراکندگی‌ای که در سامانه‌ی خودمان دیده‌ایم همخوانی دارد.
کاوالیه دوزتان می‌گوید: «شمار تکه‌های کوچک [پیراون بتا سه‌پایه] بسیار بسیار بیشتر از تکه‌های بزرگ است و این درست همان چیزی‌ست که در سامانه‌ی خورشیدی خودمان می‌بینیم و همان چیزی‌ست که برای اجرامی که از خُرد شدن پدید آمده‌اند انتظار داریم.» این بدان معناست که این دنباله‌دارها احتمالا از برخورد اجرام بزرگ‌تر به هم و ساختن انبوهی از تکه‌های کوچک پدید آمده‌اند. لوکاوالیه دوزتا می‌گوید: «ما گمان می‌کردیم که اینها فرآیندهای بسیار رایجی بوده و دنباله‌دارها فرآورده‌های طبیعیِ پیدایش سیاره‌ها باشند.»
این به ما می‌گوید که شیوه‌ی پیدایش سیاره‌ها در سامانه‌ی خورشیدی می‌تواند بسیار همانند شیوه‌ی پیدایش آنها پیرامون ستارگان دیگر باشد. و همچنین تصویری از بودن در یک سامانه‌ی سیاره‌ای جوان و کوچک به ما می‌دهد.
لوکاوالیه دوزتان می‌گوید: «اگر در سیاره‌ای پیرامون ستاره‌ی بتا سه‌پایه باشید، آسمانی پر از دنباله‌دارها در همه‌ی جهت‌ها را می‌دیدیم- انگار که دنباله‌دار هیل-باپ را هر دو روز یک بار ببینیم.»«بسیار دیدنی می‌بود- دلم می‌خواست آنجا بودم.»
پژوهشنامه‌ی این دانشمندان در نشریه‌ی ساینتیفیک ریپورتز منتشر شده است.
-------------------------------------------------
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky
واژه‌نامه:
منبع: نیوساینتیست
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر