گل تاج‌نگار

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

تاج‌نگار ابزاری‌ست که جلوی قرص خورشید را می‌گیرد و یک خورشیدگرفتگی کلی از دید ما می‌سازد. در روز ۲۶ می، ریچارد سیرز از بالیکوی کالیفرنیا یک گل کوکب کوهی را برای این هدف به کار برد.

حلقه‌ی نوری که گرداگرد این گل می‌بینیم یک هاله‌ی ۲۲ درجه‌ی خورشید است که بلورهای یخ در ابرهای بلند پَرسا (سیروس) آن را پدید آورده‌اند. سیرز با شگفتی می‌گوید: «این هاله تا بیش از ۸ ساعت به جا ماند که یک رکورد برای اینجاست.»

تاج‌نگارها ابزارهای علمی واقعی هستند. فضاپیمای رصدخانه‌ی خورشیدی و هورسپهری (سوهو) از تاج‌نگارها برای ردگیری فوران‌های تاج خورشیدی و دنباله‌دارهایی که به درون خورشید شیرجه می‌زنند و به سادگی در نور خیره‌کننده‌ی آن پنهان می‌شوند بهره می‌گیرد. تاج‌نگارهای سوهو از عدسی‌ها، فیلترها، قرص‌های مات و چرخ‌های قطبنده ساخته شده‌اند.

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

coronagraph - sun - total eclipse - Richard Sears - Ballico - California - Black-eyed Susan - 22-degree sun halo - ice crystal - cirrus cloud - Solar and Heliospheric Observatory - SOHO - CME - sundiving comet - lens - polarizer wheel - Rudbeckia hirta

منبع: اسپیس‌ودر

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

کشف تپ‌اختر "زامبی" با چرخشی بی‌اندازه کُند!

تصویر رادیوتلسکوپ میرکت از تپ‌اختر پی‌اس‌آر جی۰۹۰۱-۴۰۴۶ و فضای پیرامونش دربسامد ۱.۲۸ گیگاهرتز

بیشتر تپ‌اخترها هر چند ثانیه یک بار دور خود می‌چرخند، ولی این یکی تپ‌اختر هر دور چرخش را در ۷۶ ثانیه کامل می‌کند. این تپ‌اختر با چنین چرخش کُندی، پرسش‌هایی را درباره‌ی مدت زمانی که این پسماندهای ستاره‌ای می‌توانند فعال باشند پیش آورده است.

هنگامی که یک ستاره‌ی غول‌پیکر در یک رویداد ابرنواختری منفجر می‌شود، می‌تواند یک هسته‌ی چگال به شکل یک ستاره‌ی نوترونی از خود به جا بگذارد. اگر این هسته به شدت مغناطیده باشد و به سرعت بچرخد، می‌تواند تپ‌هایی منظم از پرتوهای رادیویی بفرستد و اینجاست که به نام تپ‌اختر شناخته می‌شود.

مانیشا کالب از دانشگاه منچستر در انگلیس به همراه همکارانش تپ‌اختر شگفت‌انگیزی به نام پی‌اس‌آر جی۰۹۰۱-۴۰۴۶ را با بهره از داده‌های رادیوتلسکوپ میرکت در آفریقای جنوبی شناسایی کرده‌اند.

این تپ‌اختر که  در فاصله‌ی ۱۰۰۰ سال نوری زمین است، بسیار آهسته‌تر از هر تپ‌اختر فعال شناخته شده‌ی دیگر می‌چرخد و در هر ۷۶ ثانیه یک بار تپ منظمی به درازای ۳۰۰ هزارم ثانیه می‌گسیلد.

کالب می‌گوید: «این یک گونه‌ی بسیار نامعمول از ستارگان نوترونیِ گسیلنده‌ی پرتوهای رادیویی است.»«این جرم در چیزی که آن را به نام "گورستان ستارگان نوترونی" می‌خوانیم جای دارد، جایی که انتظار نداریم تپ‌هایی از آن گسیلیده شود. این مانند یک ستاره‌ی زامبی است.»

وی در ادامه می‌گوید: «شگفتی اینجاست که ما گسیلش رادیویی از این چشمه را تنها برای ۰.۵ درصد از دوره‌ی چرخشش ردیابی کردیم. این بدین معناست که از خوش‌شانسی بسیار بود که باریکه‌ی رادیویی آن از روی زمین می‌گذشت.»

«بنابراین چه بسا شمار بسیار بیشتری از این ستارگان بسیار کُند-چرخان در کهکشان هست که پیامد مهمی برای شناخت ما از چگونگی تولد و پیری ستارگان نوترونی دارد. بیشتر پیمایش‌های تپ‌اختری به جستجوی دوره‌های چرخشی به این اندازه بلند نمی‌پردازند، بنابراین هیچ برداشتی از این که چه شماری از این ستارگان می‌توانند وجود داشته باشند نداریم.»»

تپ‌اخترها به طور معمول هر ۰.۲۵ تا ۲ ثانیه یک بار می‌چرخند ولی با افزایش سنشان، انرژی از دست می‌دهند و چرخششان کندتر می‌شود. آنها سرانجام از گسیل تپ بازمی‌ایستند و در یک گورستان ستاره‌ای، به یک ستاره‌ی نوترونی معمولی تبدیل می‌شوند. مرزی که چنین چیزی در آن رخ می‌دهد به نام "خط مرگ" شناخته می‌شود.»

این کشف، رکورد پیشین برای کندترین تپ‌اختر چرخان را که هر چرخشش ۲۳ ثانیه زمان می‌برد  بیش از دو برابر می‌کند. بنابراین به گفته‌ی کالب، شناخت ما از جایی که "خط مرگ" آغاز می‌شود "شاید نیاز به بازبینی داشته باشد. چشمه‌های موجود در گورستان ستارگان نوترونی هنوز می‌توانند بگسیلند."

به گفته‌ی کول میلر از دانشگاه مریلند در کالج پارک، این حقیقت این ستاره هنوز یک تپ‌اختر است برخی از مدل‌های نظری را به چالش می‌کشد.

یافته‌های این دانشمندان در نیچر آسترونومی منتشر شده است.

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

pulsar - star remnant - supernova - core - neutron star - magnetised - pulse - radio - Manisha Caleb - University of Manchester - UK - PSR J0901-4046 - MeerKAT - radio telescope - South Africa - Earth - neutron star graveyard - zombie - death line - Cole Miller - University of Maryland - College Park - Nature Astronomy

منبع: نیوساینتیست

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

گذر شاهین از روی چهره آفتاب

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

پرتاب موشک به هنگام سر زدن آفتاب می‌تواند به نماهایی نامعمول ولی شگفت‌آنگیزی بیانجامد که هم موشک و هم خورشید را در بر دارند.
یک نمونه از چنین چیزی در ماه پیش بود، زمانی که یک موشک فالکون ۹  اسپس‌ایکس از مرکز فضایی کندی ناسا برخاست تا ۵۳ ماهواره‌ی استالینکِ دیگر را به مدار پایینی زمین ببرد.
در این تصویر که نمایی از همین پرتاب را نشان می‌دهد، دود اگزوز موشک بیرون از قرص خورشید دوردست می‌درخشد. پیکره‌ی خود موشک نمای دندانه‌دار شگفت‌انگیزی پیدا کرده و لبه‌ی پایین خورشید هم گویی آب شده و دارد فرومی‌چکد!
دلیل فیزیکی همه‌ی این پدیده‌ها وجود توده‌هایی از هوای به نسبت داغ یا تنُک است که توانایی‌اش برای کج کردن (شکستِ) نور خورشید کمتر از هوای سردتر یا فشرده‌تر است.
بالا، سمت چپ خورشید هم لکه‌ی خور شیدی در منطقه‌ی فعال ۳۰۱۴ را می‌بینیم که به کلی بی‌خبر از این نمایش زمینی، دارد به آرامی از روی چهره‌ی خورشید می‌گذرد.

--------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه نامه:

Sun - SpaceX - Falcon 9 - NASA - Kennedy Space Center - Starlink satellite - low Earth orbit - deflect - refraction - sunspot - active region 3014

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

یک ماهواره هواشناسی به گونه‌ای شانسی گره از راز کم‌نور شدن ستاره ابط‌الجوزا گشود!

تصویرهایی که تلسکوپ وی‌ال‌تی در روزهای "تاری بزرگ" از ستاره‌ی ابط‌الجوزا یا شبان‌شانه گرفته بود

کم‌نور شدن ناگهانیِ ستاره‌ی ابط‌الجوزا (شبان‌شانه) در سال ۲۰۱۹ از آن هنگام تاکنون اخترشناسان را شگفت‌زده و سردرگم کرده بوده، ولی اکنون به دلیلش پی برده‌ایم.

یک ماهواره‌ی هواشناسی که کار روزمره‌اش دیده‌بانیِ زمین است شاید گره از این راز که چرا ستاره‌ی ابط‌الجوزا به مدت کوتاهی درخشش خود را از دست داده بود گشوده باشد.

اگر یادتان باشد، در اواخر سال ۲۰۱۹ این ستاره‌ی ابرغول سرخ که حدود ۵۵۰ سال نوری از زمین دورست، ناگهان بسیار کم‌نورتر شد، رویدادی که نام "تاری بزرگ" (Great Dimming) بر آن گذاشته شد.

پژوهش‌های گذشته نشان داده بودند که ابری از غبار و یک لکه‌ی سرد روی ستاره می‌توانسته‌اند دلیل این کم‌نور بوده باشند [اینجا خواندید]. اکنون دایسوکه تانیگوچی از دانشگاه توکیو، ژاپن بر این باورست که به لطف یک منبع نامنتظره از آن مطمئنیم: یک ماهواره که برای دیده‌بانی آب و هوای زمین ساخته شده.

این ماهواره (هیماواری-۸) پیوسته آب و هوای ژاپن و منطقه‌های نزدیکش را از جایگاهی در یک مدار زمین‌ایستا (زمین‌ثابت) در فرازای ۳۶ هزاار کیلومتری زیر نظر دارد. هیماواری-۸ گاهی ستارگانی را که از پشت لبه‌های زمین پدیدار می‌شوند هم می‌بیند- از جمله ستاره‌ی ابط‌الجوزا یک بار در روز.

سمت چپ: تصویر رنگ زیف (کاذب) ماهواره‌ی هیماواری-۸ از زمین در روز ۱۹ ژانویه‌ی ۲۰۲۰ که ستاره‌ی شبان‌شانه (ابط‌الجوزا) در گوشه‌ی بالا، سمت راستش دیده می‌شود. سمت راست: تصویرهای بزرگنمایی شده‌ی ابط‌الجوزا

تانیگوچی با بهره از داده‌های همگانی این ماهواره به گردآوری مشاهدات منظم فروسرخ از این ستاره پرداخت. به گفته‌ی وی، این تصویرها به او اجازه دادند تا دلیل "تاری بزرگ" را که تا اوایل ۲۰۲۰ به درازا کشید تایید کند. براستی ابری از غبار در کار بود که دستگاه‌های این ماهواره دیده بودند و همچنین، دمای ستاره تا ۱۴۰ درجه‌ی سانتیگراد اُفت کرده بود.

تانیگوچی می‌گوید: «برتری هیماواری-۸ نسبت به تلسکوپ‌های دیگر اینست که یک تلسکوپ دیده‌بانی است.»«ما تا پنج سال ابط‌الجوزا را هر روز می‌دیدیم [از ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱].»

دلیل تولیدِ ناگهانی غبار روشن نیست. می‌توانسته یک موج شوک در ستاره بوده باشد که گازهایی را به بیرون پس زد و این گازها سپس چگالیده و تبدیل به غبار شدند. این دلیل همچنین سرد شدنِ بعدی ستاره را هم توضیح می‌دهد، هرچند که هنوز مطمئن نیستیم که این رویدادها به هم ربط داشتند یا نه.

تانیگوچی اکنون برنامه دارد از هیماواری-۸ برای رصد ستارگان دیگر بهره بگیرد تا دگرگونی آنها و تولید غبارشان را بررسی کند. و دیگر ماهواره‌های هواشناسی هم می‌توانند به همین گونه برای اخترشناسان سودمند باشند. وی می‌گوید: «امیدوارم پس از انتشار این پژوهشنامه،  ماهواره‌های دیگری هم داده‌هایشان را به روی همگان بگشایند.»

گزارش این پژوهش در نشریه ی نیچر آسترونومی منتشر شده است.

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

Betelgeuse - weather satellite - Earth - star - red supergiant - Great Dimming - Daisuke Taniguchi - University of Tokyo - Japan - Himawari-8 - geostationary - infrared - shockwave - Journal reference - VLT

منبع: نیوساینتیست

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

پرتوهای سرخ از خورشیدی نیمه‌پنهان

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

پشت آن جزیره چیزهایی روی داده. چیزهایی هم منتظره و هم نامنتظره!
چیزهای چشمداشتی (مورد انتظار) همان پرتوهای نورند که به نام پرتوهای نیمتابی یا شفقی خوانده می‌شوند و از خورشید سرچشمه گرفته‌اند.
رویداد دیگر که چندان هم نامنتظره نبود، خورشید بود که داشت در آن زمان، اواخر ماه میلادی گذشته، بخشی از چهره‌اش را پشت ماه پنهان می‌کرد.
پرتوهای نیمتابی خورشید که از درون شکاف‌های ابرهای زیر افق بیرون زده بودند بسیار درخشان ولی کاملا سرخ بودند که به احتمال بسیار به دلیل فراوانیِ هواپخش‌ها در هوای زمین بود که بیشتر نور آبی را می‌پراکنند.
چشم‌انداز به یاد ماندنی که در آن ماه و خورشید روی هم دیده می‌شدند هم چیزی‌ست که انتظارش می‌رفت.
شوربختانه از این جایگاه (در اوروگوئه رو به آرژانتین) ابرها خورشیدگرفتگی را پنهان کرده بودند که خوب، تا اندازه‌ای پیش‌بینی شده بود.
پدیدار شدنِ پرتوهای نیمتابی و زیبایی آنها هم که دیگر تصویربردار را کاملا غافلگیر کرد.
و راستی! آن جزیره در افق هم در حقیقت دو جزیره است!

--------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه نامه:

crepuscular rays - Sun - Moon - aerosol - Earth - scatter - Uruguay - Argentina - eclipse

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

شفق‌های قطبی جنوبی

ا

یک "منطقه‌ی برهم‌کنش هم‌چرخش" (CIR) در روز ۲۷ می به میدان مغناطیسی زمین برخورد کرد. این برخورد به یک توفان زمین‌مغناطیسی  ۱۲ ساعته از رده ی جی-۱ و نمایشی کمیاب از شفق‌های قطبی جنوبی انجامید. مینورو یونه‌تا این تصویر ژرف آسمان را از کویینزتاون زلاند نو فرستاده.

وی می‌گوید: «اینجا جزیره‌ی جنوبی زلاند نو است، جایی که برگ‌ها ریخته‌اند و پیست‌های اسکی تا ماه دیگر باز خواهند شد. هنگامی که از خانه بیرون زدم دمای هوا از ۳ درجه‌ی سلسیوس کمتر شده بود.»«همه‌ی پیشگیری‌هایی که می‌توانستم برای گرم ماندن انجام دادم!»

"سی‌آی‌آر"ها منطقه‌های گذار میان جریان‌های پرسرعت و کم‌سرعتِ باد خورشیدی هستند؛ آنها دربردارنده‌ی موج‌های شوک یا ضربه‌ای و میدان‌های مغناطیسیِ تقویت شده‌ای هستند که می‌توانند به شفق‌های قطبی درخشان دامن بزنند. این یکی سی‌آی‌آر که بی‌شک همین کار را کرد. این نمایش شفقی در نیمکره‌ی شمالی هم تا جاهای جنوبی‌ای مانند میشیگان و ویسکانسین هم دیده شد.

[توفان‌های زمین‌مغناطیسی (ژئومغناطیسی) همیشه در پی سی‌ام‌ئی (فوران تاج خورشیدی) رخ نمی‌دهند. توفان‌های ملایمی هم می‌توانند در اثر سی‌آی‌آرها پدید آیند. این منطقه‌ها با مغناطیس نیرومند زمانی پدید می‌آیند که بادهای پرسرعت خورشیدی از بادهای کندتر پیشی می‌گیرند و بدین ترتیب، الگوهای پیچیده‌ای از میدان‌های مغناطیسی ناپایدار و نوسان‌کننده می‌آفرینند. این سی‌آی‌آرها همچنین می‌توانند با لبه‌های مغناطیس‌سپهرِ (مگنتوسفرِ) سیاره‌ی زمین برهم‌کنش انجام داده و به توفان‌های زمین‌مغناطیسی ضعیف تا میانگین بیانجامند- منبع: برگردان نوشتار ناسا در همین وبلاگ]

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

co-rotating interaction region - CIR - Earth - magnetic field - geomagnetic storm - G1-class - Southern Lights - Minoru Yoneto - Queenstown - New Zealand - South Island - ski - transition zone - solar wind - shock wave - aurora - Michigan - Wisconsin - magnetosphere - CME

منبع: اسپیس‌ودر

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

شبیه‌سازی: روند شکل‌گیری یک خوشه کهکشانی

اگر ویدیو اینجا اجرا نشد می‌توانید آن را در تلگرام، فیسبوک، و یا توییتر یک ستاره در هفت آسمان ببینید

خوشه‌های کهکشانی چگونه پدید آمدند؟

حرکت‌ها و دگرگونی‌های کیهانی کُندتر از آن که بشود به چشم آنها را دید انجام می‌شوند، از همین رو برای یافتن پاسخ پرسش‌هایمان نیازمند شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای سریع‌تر هستیم.

نمونه‌ی تازه‌ای از این شبیه‌سازی‌ها، تی‌ان‌جی۵۰ (TNG50) از برنامه‌ی ایلاستریس‌تی‌ان‌جی (IllustrisTNG) است که در واقع نگارشِ به روز شده‌ی شبیه‌سازی پرآوازه‌‌ی ایلاستریس است.

بخش نخست این ویدیو گازهای کیهانی (به طور عمده هیدروژن) را نشان می‌دهد که از آغاز کیهان تا به امروز دگرگون می‌شوند تا کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی را بسازند. گازهای سریع‌تر به رنگ‌های روشن‌تر نمایانده شده‌اند.

در روند این دگرگونی، گازها به درون چاه‌های گرانشی می‌ریزند، کهکشان‌ها ساخته می‌شوند، می‌چرخند، با هم برخورد کرده و به هم می‌پیوندند و در این میانه، سیاهچاله‌ها هم در مرکز کهکشان‌ها پدید می‌آیند و گازهای پیرامونشان‌ را در فواره‌هایی پرسرعت به بیرون می‌افشانند.

بخش دوم ویدیو ستارگان را دنبال می‌کند و یک خوشه‌ی کهکشانی را که دارد ساخته می‌شود نشان می‌دهد، با دنباله‌های کِشندی و جریان‌های ستاره‌ای.

برون‌ریزی سیاهچاله‌ها در تی‌ان‌جی۵۰ به گونه‌ی شگفت‌انگیزی پیچیده است و جزییاتش را می‌توان با جهان راستین مقایسه کرد.

بررسی روند دگرگونی و انباشت گازها در آغاز کیهان به ما در بهتر شناختنِ چگونگی پیدایش زمین، خورشید و سامانه‌ی خورشیدی کمک می‌کند.

--------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه نامه:

 spiral galaxy - NGC 4565 - edge-on - planet - Earth - Needle Galaxy - constellation Coma Berenices - bulging core - galactic plane - Messier

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

ناپدید شدن ناهید پشت ماه

این یک تصویر پویا (گیف) است. برای کامل شدنش شکیبایی کنید

پریروز به مدت حدود ۵ ساعت، سیاره‌ی ناهید "ناپدید شد". این شبچراغ پرفروغ آسمان به پشت ماه رفته و خود را پنهان کرده بود. کوئنتین ژینیز این فروپوشانش (اختفای) ماه را از جزیره‌ی رئونیون در اقیانوس هند به تصویر کشید.

ژینیز می‌گوید: «من برای دیدن این فروپوشانش از یک تلسکوپ سلسترون ۱۱ اینچی بهره گرفتم.»«این پدیده در آسمان بسیار پایین بود، تنها ۱۰ درجه بالای از افق. ناچار بودم جای خوبی را برای تصویربرداری پیدا و آمده کنم، جایی میان بام‌ها، یک آنتن بازپخش و نخل‌های بسیار.»

این فروپوشانش در همه جا دیده نمی‌شد. برای دیدن آن، باید درون مسیری باریک از جنوب خاور آسیا تا اقیانوس هند می‌بودید. در جاهای دیگر، ماه و ناهید در کنار هم به زیبایی می‌درخشیدند.

دیدار ماه و ناهید در آسمان سوییس- اندازه‌ی بزرگ‌تر

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

planet - Venus - Moon - Quentin Gineys - occultation - Réunion Island - Indian Ocean - Celestron telescope - relay antenna - palm tree - Asia - Switzerland

منبع: اسپیس‌ودر

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

بازمانده‌های یک انفجار تاریخی

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

در سال ۱۸۶ میلادی، ستاره‌شناسان چینی پدیدار شدنِ یک ستاره‌ی تازه را در اخترگانِ نانمن ثبت کردند. این اخترگان بخشی از آسمان است که در نمودارهای ستاره‌ای کنونی با آلفا و بتا قنطورس شناسایی شده است.
این ستاره‌ی تازه تا چند ماه دیده می‌شد و گمان می‌رود نخستین ابرنواخترِ ثبت شده در تاریخ بوده است.
در این تصویر سحابی گسیلشی آرسی‌دبلیو ۸۶ را می‌بینیم که پسمانده‌ی آن انفجار دانسته می‌شود و در آن، داده‌های باریک‌باند گازهای یونیده در موج شوکِ همچنان رو به گسترش را نشان می‌دهد.
تصویرهایی که ار فضا گرفته شده‌اند نشان‌دهنده‌ی فراوانی عنصر آهن و همچنین نبودِ یک ستاره‌ی نوترونی یا تپ‌اختر در آنست، چیزی که نشان می‌دهد آن ابرنواختر از گونه‌ی یکم ای (Ia) بوده است.
برخلاف ابرنواخترهایی که در پی رمبش هسته‌ی یک ستاره‌ی بزرگ رخ می‌دهند، ابرنواختر گونه‌ی یکم ای ترکیدن یا انفجار گرماهسته‌ایِ یک کوتوله‌ی سفید است که در یک سامانه‌ی دوتایی، مواد را از پیکره‌ی همدمش بر خود می‌افزوده.
این پسماند ابرنواختر در آمان زمین، نزدیکِ صفحه‌ی کهکشان و بزرگ‌تر از قرص ماه دیده می‌شود، هرچند کم‌نورتر از آنست که با چشم دیده شود.
پهنای آرسی‌دبلیو حدود ۱۰۰ سال نوری‌ست و نزدیک به ۸۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد.

--------------------------------------------------
درباره‌ی این سحابی در گذشته خوانده بودید: * پس از ۲۰۰۰ سال، پرده از راز ستاره مهمان برداشته شد

--------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه نامه:

 RCW 86 - Chinese - star - Nanmen asterism - Alpha - Beta Centauri - supernova - emission nebula - narrowband - ionized - shock wave - element - iron - neutron star - pulsar - Type Ia - core collapse - supernova - thermonuclear - white dwarf- binary star system - plane - Milky Way galaxy - full moon - supernova remnant

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان