شرکت "راکت لب" برای زمانی کوتاه، موشکی که به سوی زمین میآمد را به دام انداخت
* برای نخستین بار در جهان، شرکت "راکت لب" موشک الکترون خود را به هنگام فرود آمدن از فضا به کمک یک چنگک نصب شده روی یک بالگرد گرفت، هر چند که سپس ناچار شد آن را رها کند.
اگر ویدیو اینجا اجرا نشد، میتوانید آن را در فیسبوک، توییتر و یا تلگرام یک ستاره در هفت آسمان ببینید
این شرکت هوافضای آمریکایی با گرفتنِ موشکی که داشت به زمین برمیگشت در هوا و به کمک یک بالگرد، به نخستین نمونه از یک دستاورد تاریخی رسید؛ هرچند که این مانور تا اندازهای پیروزمندانه بود، چون بالگرد ناچار شد موشک را به درون اقیانوس زیر پا رها کند.
شرکت "راکت لب" (Rocket Lab) در روز ۲ می، یکی از موشکهای "الکترون" خود را اندکی پس از پرتاب از شبهجزیرهی ماهیای نیوزیلند در ساعت ۲۲:۵۰ گرینویچ در هوا گرفت. در این این ماموریت که "و دوباره برمیگردد" (There and Back Again) نام داشت، این موشک کوچک نخست ۳۴ ماهواره، از جمله ماهوارهای برای دیدبانی آلودگی نوری زمین را به مدار زمین برد؛ سپس بالابرش (بوسترش) به زمین برگشت و با رشتهای از چترهای نجات، از سرعت خود کاست.
حدود دو دقیقه و نیم پس از پرتاب، گامهای (مرحلههای) یکم و دوم موشک جدا شدند. گام دوم به راهش به سوی مدار ادامه داد ولی گام یکم به سوی زمین برگشت و به دماهای ۲۴۰۰ درجهی سانتیگراد و سرعتی بیش از ۸۰۰۰ کیلومتر بر ساعت رسید.
سپس یک بالگرد سیکورسکی اس-۹۲ به کمک یک کابل، پیروزمندانه به چتر نجات گام یکم که سرعت فرودش به حدود ۳۵ کیلومتر بر ساعت رسیده بود چنگ زد و آن را گرفت.
با این که گیر انداختن موشک در آغاز پیروزمندانه بود، ولی خلبانان بالگرد نسبت به آزمونهای پیشین، یک "ویژگی بار متفاوت" را ثبت کردند و ناچار شدند بالابر موشک را به درون اقیانوس زیر پا بیندازند تا یک کشتی آن را بازیابی کند. نقشهی آغازین این بود که بالابرِ موشک را به خشکی بازگردانند بدون این که تماسی با آب دریا که میتواند به آسیب نمکی بیانجامد داشته باشد.
پیتر بِک، مدیر ارشد اجرایی شرکت راکت لب میگوید: «تلاش برای به دام انداختن موشکی که دارد به زمین میافتد کار سادهای نیست.»«ما قطعا داشتیم اینجا سوزنی را نخ میکردیم [کاری بسیار دشوار و حساس را انجام میدادیم].»
موشک الکترون با بلندی ۱۸ متر، موشکی به نسبت کوچک است، حدود یک چهارم بلندی موشک فالکون ۹ شرکت اسپیسایکس. ولی شرکت راکت لب امیدوارست با ساختن موشکهای بازیافتپذیر برای کاهش بهای پرتاب، دنبالهروی شرکت ایلان ماسک شود و پا جای پای آن بگذارد؛ هرچند به جای نشاندن موشک بر روی زمین یا کرجیهای شناور، آن را در میان زمین و هوا به دام بیندازد.
راکت لب در پرتابهای گذشته کار با چتر نجات برای انداختن موشکهایش در اقیانوس را تمرین کرده، که باعث آسیب نمکی به آنها و از دست رفتن کاربرد دوبارهی آنها شده. به تازگی هم یک موشک ساختگی (بدلی) را با بالگردش به دام انداخت.
تلاش برای برای گرفتن در میان زمین و هوا در گذشته هم انجام شده بود، شاید بدنامترینِ این تلاشها فضاپیمای جنسیس ناسا در سال ۲۰۰۴ بود که در گشودن چترنجات شکست خورد و با برخورد به سطح بیابان یوتا، بیشترِ نمونههای باارزشی که از باد خورشیدی گرد آورده بود را نابود کرد.
--------------------------------------------------
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky
واژهنامه:
منبع: نیوساینتیست
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر