این نخستین تصویر در مقیاس افق رویداد از یک سیاهچاله بود

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

یک سیاهچاله چه شکلی است؟
برای یافتن پاسخ، رادیوتلسکوپ‌هایی از سرتاسر زمین به رصد هماهنگ سیاهچاله‌هایی با بزرگ‌ترین افق رویدادهای شناخته شده در آسمان پرداختند.
سیاهچاله‌ها، این هیولاهای کِششگر به تنهایی سیاهند، ولی با گازهایی درخشان در بر گرفته شده‌اند.
آنچه ینجا می‌بینید نخستین تصویری‌ست که محیط پیرامون یک سیاهچاله را در مرکز کهکشان ام۸۷ در اندازه‌ای کمتر از چیزی که برای افق رویدادش انتظار می‌رفت نشان می‌دهد.
اینجا، ناحیه‌ی سیاه مرکزی افق رویداد نیست، بلکه سایه‌ی سیاهچاله است- بخشِ مرکزیِ گازهای درخشان که گرانشِ خود سیاهچاله‌ی مرکزی آن را تاریک کرده [نورش را مکیده-م].
اندازه و شکل سایه با گاز درخشان نزدیک افق رویداد، خمش‌های نیرومند در اثر همگرایی گرانشی و با چرخش (اسپین) سیاهچاله تعیین می‌شود.
تلسکوپ ایونت هورایزن (ئی‌اچ‌تی) با رونمایی از سایه‌ی این سیاهچاله، هم به شواهدی از این که گرانش اینشتین (نسبیت عام) حتی در افراطی‌ترین مناطق هم کار می‌کند را تقویت کرد و هم شواهدی روشن از وجود یک سیاهچاله‌ی چرخان با جرمی حدود ۶ میلیارد خورشید در مرکز ام۸۷ به ما داد.
تلسکوپ ایونت هورایزن  از زمان انتشار این تصویر در ۲۰۱۹ تاکنون، گسترش یافته و تلسکوپ‌های دیگری برای رصد سیاهچاله‌هایی دیگر و ردگیری نور قطبیده به آن افزوده شده و در تلاش برای مشاهده‌ی ناحیه‌ی کنار سیاهچاله‌ی مرکز کهکشان راه شیری است.

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

black hole - radio telescope - Earth - event horizon - galaxy - M87 - gravitational lensing - Event Horizon Telescope - EHT - Einstein - M87 - solar mass - polarized light - Milky Way Galaxy

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان