گوی سرخ خرگوش

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

سحابی سیاره‌نمای بسیار کم‌نور "آبل ۷" با حدود ۱۸۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در آسمان سیاره‌ی ما درست جنوب شکارچی (جبار)، در صورت فلکی خرگوش دیده می‌شود. تصویر دوم را ببینید:

این سحابی که با ستارگان کهکشان راه شیری در بر گرفته شده و نزدیک به خط دید ما از کهکشان‌های دوردست پس‌زمینه دیده می‌شود، دارای یک پیکره‌ی کلی‌ ساده و گوی-مانند (کروی) با قطر حدود ۸ سال نوری است که در این تصویر تلسکوپی ژرف  به خوبی نمایان شده است.
ولی در ساختار درونی این سحابی جزییات زیبا و پیچیده‌تری وجود دارد که با کمک فیلترهای باند باریک آشکار شده‌اند: پرتوهای گسیلیده از هیدروژن سحابی با رنگ سرخ و پرتوهای گسیلیده از اکسیژن آن با رنگ سبز-آبی نشان داده شده، رنگ‌هایی که در واقع بسیار کم‌جان‌تر از آنند که با چشم انسان دیده شوند.
سحابی‌های  سیاره‌نما یا سیاره‌ای نشانگر یک گام بسیار کوتاه پایانی در روند فرگشت ستارگان خورشیدسان ند که در آن، ستاره‌ی مرکزی پف کرده و لایه‌های بیرونی‌اش را به فضای پیرامون پس می‌زند. خورشید خودمان هم ۵ میلیارد سال دیگر چنین گامی را از سر خواهد گذراند.
سن خود سحابی آبل ۷ نزدیک به ۲۰ هزار سال برآورد شده ولی ستاره‌ی مرکزی‌اش که دیگر به یک کوتوله‌ی سفیدِ رو به خاموشی دگردیسی یافته، حدود ۱۰ میلیارد سال سن دارد.

--------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه نامه:

planetary nebula - Abell 7 - Orion - planet - Earth - constellation Lepus - The Hare - Milky Way - star - galaxy - narrowband filter - hydrogen - nitrogen - oxygen - stellar evolution - Sun - sun-like - white dwarf

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان