غارهای دنج برای زندگی روی ماه
 |
| مدارگرد شناسایی ماه ناسا (ال‌آراو) تاکنون سه بار و هر بار با نورپردازی بسیار متفاوت از مغاک "تپه‌های ماریوس" عکس گرفته. چارچوب میانی زمانی گرفته شده که خورشید بالای آسمان بوده و نمایی بسیار خوب از کفِ این مغاک به دانشمندان داده است. ژرفای این مغاک حدود ۳۴ متر و پهنای آن هم ۶۵ در ۹۰ متر است- تصویر میانی در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
ماه میزبان نامهربانی‌ست: دمایش به هنگام روز تا دمای بریان کننده‌ی ۱۲۶ درجه‌ی سانتیگراد (۲۶۰ درجه‌ی فارنهایت) می‌رسد و به هنگام شب تا دمای ۱۳۸ درجه‌ی سانتیگراد زیر صفر هم پایین می‌آید. ولی گویا مدارگرد شناسایی ماه ناسا (ال‌آراو) جایگاه‌هایی را بدون این همه افراط یافته در ماه یافته است. مغاک‌هایی (غارهایی زیرزمینی) با دمایی که پیرامون دمای دلپذیر ۱۷ درجه‌ی سانتیگراد نوسان می‌کند.
این گودال‌ها نخستین بار در سال ۲۰۰۹ روی ماه یافته شدند و از آن هنگام تاکنون، دانشمندان در این اندیشه بوده‌اند که آیا آنها به غارهایی راه دارند تا بتوانند به عنوان پناهگاه‌هایی در برابر پرتوهای کیهانی، پرتوهای خورشیدی و ریزشهاب‌سنگ‌ها به کار روند یا نه.
گمان می‌رود این گودال‌ها بخش‌هایی از دالان‌های فروریخته‌ی گدازه باشند. دالان‌های گدازه که روی زمین هم یافته می‌شوند، زمانی پدید می آیند که یک پوسته بر روی رودی از گدازه شکل بگیرد و یک دالانِ دراز و توخالی به جا بگذارد. اگر سقف یک دالان گدازه‌ی سخت شده (جامد) برُمبد، گودالی دهان باز می‌کند که می‌تواند به دالانی غارمانند راه داشته باشد.
در تصویر این نوشتار سه عکس از مغاک "تپه‌های ماریوس" را می‌بینیم که مدارگرد شناسایی ماه در سه زمان گوناگون و با نورپردازی‌های بسیار متفاوت گرفته بود. چارچوب میانی زمانی گرفته شده که خورشید بالای آسمان بوده و نمایی بسیار خوب از کفِ این مغاک به دانشمندان داده است. ژرفای این مغاک حدود ۳۴ متر و پهنای آن هم ۶۵ در ۹۰ متر است
پژوهشنامه‌ای در این باره که روز ۸ ژوییه، در نشریه‌ی جئوفیزیکال ریویو لترز منتشر شده این را توضیح می‌دهد که چگونه پژوهشگران از دوربین گرماییِ ال‌آراو با نام "دیواینر" (Diviner) برای نگریستن به درون برخی از مغاک‌های ماه کمک گرفتند، با کانونی شدنی ویژه بر یک مغاکِ به اندازه‌ی زمین فوتبال در دریای آسایش ماه.
دمایی که آنها در این منطقه‌ی همیشه در سایه یافتند تنها اندکی در درازنای شبانه‌روز ماه نوسان می‌کرد و روی دماهایی در حدود ۱۷ درجه‌ی سانتیگراد می‌ماند. اگر غاری از تهِ مغاک آغاز شده و ادامه داشته باشد، چیزی که تصویرها نشان میدهند، آن هم چنین دمای به نسبت دلپذیری خواهد داشت.
دیوید پیج، یکی از نویسندگان این پژوهشنامه از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس می‌گوید: «انسان ها با زندگی در غارها فرگشت یافتند و شاید برای زندگی در ماه به غارها برگردیم.»
 |
| تصویر مدارگرد شناسایی بهرام از یک مغاک دیگر در دامنه‌های خاکی آتشفشان کوه طاووس (Pavonis Mons) درباره‌اش اینجا خوانیدید |
-------------------------------------------------
تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky
واژه‌نامه:
منبع: اسپیس‌ودر
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر